Droga z Adamem Mickiewiczem
Święto Patrona Szkoły w dniu 20 grudnia 2013 r. obchodziliśmy w klimacie podróży, życiową drogą Adama Mickiewicza. Drogą, jakże nam bliską, bo związaną z Wielkopolską i przez ten fakt bardzo dla nas wyjątkową. Spotkanie zgromadziło uczniów klasy II, III, IV, V i VI oraz przedstawicieli kl. Ia i Ib. Gośćmi honorowymi byli: Dyrektor Szkoły pani Małgorzata Sulewska, przedstawiciele Rady Rodziców: przewodnicząca pani Katarzyna Czubak i pani Halina Karbowska, wychowawczynie klas, nauczyciele. Spotkanie w atmosferze Świąt Bożego Narodzenia miało uroczysty klimat, a termin tuż przed Wigilią dla nas najwłaściwszy, bowiem od początku podróży z patronem pielęgnowany ze względu na datę urodzin Wieszcza oraz Jego wyjątkowe upodobanie świąt i bożonarodzeniowych tradycji.
Drogę rozpoczynamy w Zaosiu, gdzie po raz pierwszy w wyjątkowy wieczór wigilijny, pojawia się gwiazda małego Adasia. Mijają lata, a gwiazda wciąż błyszczy, najpierw w Nowogródku o czym przekonuje nas dominikanin Piotr, uczeń kl.VI, później w Wilnie i Kownie. Chociaż już wiek młodzieńczy, Adam Mickiewicz w tej roli Michał, uczeń k. V, tworzy swoje pierwsze utwory. Zatrzymujemy się więc na chwilę refleksji w klimacie ballady „Świtezianka”, którą z młodzieńczym urokiem przedstawiają uczniowie kl. V, Roksana i Nikodem oraz recytatorki: Magda, Marta, Zuzanna. Przy dźwiękach piosenki „Droga, którą idę”, podróżujemy do Petersburga, Odessy, Krymu, Moskwy. Ponownie zatrzymujemy się w małym teatrzyku, bajkę „Przyjaciele” wykonują dla nas uczniowie kl. III. Gwiazda Adama wędruje, a nasza trasa podróży wiedzie z Rosji do Europy, odwiedzamy Drezno, Rzym, w 1831 roku wracamy do tak bliskiej i drogiej Polski. Ziemia kościańska sercem wita rodaka, otwierają się gościnnie dworki i pałace w Śmiełowie, Luboni, Kopaszewie, Choryni. Zatrzymujemy się na chwilę na tej kościańskiej ziemi, aby wziąć udział w polowaniu, wysłuchać recytacji fragmentu „Pana Tadeusza” w wykonaniu Mateusza, ucznia kl. V oraz brzmienia koncertu Wojskiego. Relacja narratora, w tę rolę wciela się bardzo profesjonalnie Nikola uczennica kl. VI, obrazuje nam szczegóły pobytu Adama Mickiewicza w Wielkopolsce. Tutaj, jakże zresztą trafnie, czego dowodzi życiorys sławnego Polaka, rodzi się „kult wieszcza”. Wielkopolska gościnność zobowiązuje, na naszym spotkaniu pojawia się akcent muzyczny „Gościnna jest Wielkopolska”, który z wdziękiem wykonuje Magdalena uczennica klasy V, w towarzystwie zebranych artystów. Piosenka promująca „Szlak Pana Tadeusza” ma swoistą duszę i śpiewana jest z sercem, bowiem 75 uczniów naszej szkoły w dniu 3 i 5 grudnia br. gościło w Cichowie w folwarku „Soplicowo”. Grudniowe spotkanie ze względu na świąteczny klimat oraz niewątpliwie wielkie i ciągłe marzenia poety ma swoistą atmosferę radości, a nawet magiczności. „A kto wie, czy za rogiem, nie stoją anioł z Bogiem”, pyta nas muzycznie Gabrysia, uczennica klasy III, a ciągle obecny na naszym spotkaniu Adam Mickiewicz, opowiada o Wigilii w swoim domu rodzinnym. Słowa wieszcza, dumnie z odpowiednią dostojnością głosi Michał uczeń klasy V, któremu w tym roku przypadła tak zaszczytna rola.
Spotkanie wieńczymy życzeniami, Weronika uczennica klasy VI ze wzruszeniem towarzyszącym takim chwilom, staropolskim zwyczajem winszuje zdrowia, radości i najpiękniejszych uczuć wyśpiewanych w kolędach. „Uczucia w nich wypowiedziane (…) są tak delikatne i święte, że trudno by znaleźć w jakiejkolwiek innej poezji wyrażenia tak czyste, o takiej słodyczy i takiej delikatności”
Adam Mickiewicz; Literatura słowiańska, 18 V 1841r.
W nowym roku 2014 życzymy drogi życiowej utkanej z cudów i zwyczajnych rzeczy
Zespół do spraw patrona szkoły
